Het verhaal van Nina
Vrienden, familie en collega’s zien een jonge, energieke en enthousiaste vrouw die vol in het leven staat. Laten we haar voor het gemak Nina noemen. Nina is actief, blij, en leeft haar leven ten volle. Ze is verrijkt met fijne en liefdevolle vrienden, heeft een goede baan van drie dagen per week waarin ze alle ruimte krijgt om zichzelf te zijn en zich te ontwikkelen. Nina leeft haar vrijheid! Buiten dat heeft ze een grote drang om zichzelf te ontwikkelen, te groeien naar de kern van haar eigen wezen. Ze straalt en mensen worden blij van haar. Ze zoekt verbinding en is een meester in het leggen van relaties... Dat is wat mensen zien.
Maar wie is Nina werkelijk?
Nina is een liefdevolle, sprankelende vrouw van middelbare leeftijd. Ze is krachtig en sterk. Ze heeft een fijne partner en een goede baan. En toch, in de stilte van haar innerlijke wereld, is Nina een slachtoffer van narcistisch misbruik. In haar jonge jaren werd ze geconfronteerd met een agressieve vader, voor wie het nooit goed genoeg was. Hij was onvoorspelbaar, verbaal gewelddadig, en zijn woede-uitbarstingen zorgden voor een constante sfeer van angst en onzekerheid. Haar leven stond in het teken van overleven: zich constant aanpassen, zich inschikken in de grillen van haar vader om de vrede te bewaren.
Nina leerde al vroeg hoe ze moest ‘zijn’ om redelijk geaccepteerd te worden. Hiermee ging ze al vroeg uit verbinding met zichzelf. Ze leerde al vroeg scannen en voelen over wat wel en niet klopte in haar omgeving. Maar de overweldigende gevoelens die dit met zich meebracht, konden geen plek krijgen. Het resultaat was dat Nina als kind niet begreep wat er gebeurde en zich emotioneel verloor. Het uitte zich in destructieve gedragingen: van schreeuwen tot zichzelf verwonden, van overgeven tot het onderdrukken van haar eigen behoeften. Het leek alsof de enige manier om de chaos in haar hoofd en hart te overleven, was door zichzelf te verdoven. En soms was er zelfs de gedachte aan zelfmoord. Na een lichte poging, en een afscheidsbrief, besefte ze snel genoeg dat ze haar lieve moeder dit niet kon aandoen. Haar moeder, die zelf gevangen zat in de greep van haar vader, had haar handen vol met zijn verwachtingen en verlangens. Nina was niet alleen gevangen in de grip van haar vader, maar haar hele gezin was dat. De deur naar emotionele inbrekers stond altijd open, omdat Nina simpelweg niet meer wist wat goed of fout was.
De schaduw van het verleden
Nu, vele jaren later, heeft Nina haar leven meer op de rit dan ooit. Ze kijkt met trots terug op haar reis en staat waar ze nu staat. Ze was sinds haar jonge jaren genoodzaakt met zichzelf aan de slag te gaan. Middels vele jaren van zelfontwikkeling heeft ze zichzelf opgebouwd, haar eigen kracht gevonden en ze kan de afvalberg van haar verleden bekijken zonder al te veel emotie. Maar de schade van al die jaren vergiftiging is helaas niet zonder gevolgen. De prijs van al die jaren van onbewust pleasen, overleven en aanpassen is hoog. Nina heeft zo ontzettend veel strijd gevoerd in haar leven dat ze nu, eindelijk, tot rust komt en de schade begint te voelen.
Nina is constant moe. Ze werkt 3 dagen per week en meer werken is vanwege haar vermoeidheid geen optie. Ze heeft, door het vele overgeven in haar jeugd, geen glazuur meer op haar tanden. Haar lichaam doet pijn van de levenslange constante stress. Ze heeft meer in stress geleefd dan in ontspanning. Het narcistisch misbruik, de onveiligheid en de agressie in haar jeugd zijn haar fundering, haar referentiekader. Deze dynamieken hebben zich vastgezet in alle vlakken van haar leven. En hoewel ze het nu begrijpt, en veel kan analyseren vanuit haar intellect, blijft haar fundament in die vroegere trauma’s geworteld. De realiteit die voor anderen onzichtbaar is, is voor haar dagelijks leven een harde waarheid.
Het onzichtbare trauma
En nog steeds draagt Nina deze werkelijkheid met zich mee. De buitenwereld ziet een vrouw met een scherp intellect en een warm hart, maar feitelijk beweegt Nina zich voortdurend tussen veiligheid en onveiligheid. Ze kan situaties logisch analyseren, het verschil tussen ‘waar’ en ‘niet waar’ goed onderscheiden, en heeft duizenden uren besteed aan persoonlijke ontwikkeling om te begrijpen wat haar drijft en waar haar valkuilen liggen. Maar de waarheid is: de schade van haar jeugd is diep verankerd in haar wezen, en de oude patronen blijven op de loer liggen.
Nina is moe gestreden (gestreden om te overleven). Ze heeft behoefte aan veiligheid en hiermee ligt pleasen voortdurend op de loer. Als iemand iets tegen haar zegt of iets van haar verwacht, voelt ze zich snel aangesproken, en reageert ze soms door de situatie negatief te interpreteren. Dit is iets wat voor mensen in haar omgeving moeilijk te begrijpen is, maar het is een echo van de onveilige dynamiek die ze in haar jeugd heeft ervaren.
Groepen mensen voelen voor haar bedreigend, vooral als de band te close wordt. Dan is het moeilijk voor Nina om haar voelsprieten te gebruiken en de juiste afstand te bewaren. Deze reacties zijn niet rationeel, maar komen voort uit diepgewortelde overlevingsmechanismen. Dit is de werkelijkheid van Nina: ze heeft geleerd om te overleven in omstandigheden die haar kwetsbaarheden ontkenden, en nu, als volwassene, moet ze constant vechten tegen diezelfde oude patronen die haar beschermen, maar haar tegelijkertijd gevangen houden.
De onzichtbare realiteit
Wat je ziet is niet altijd de waarheid. Wat anderen zien is een vrouw die de wereld aankijkt met een glimlach, die energie uitstraalt en haar leven leeft vol enthousiasme en verbinding. Wat ze niet zien, is de enorme kracht die het Nina kost om zich staande te houden, de onverwerkte emoties en trauma’s die haar lichaam voortdurend onder druk zetten, en de innerlijke strijd om te ontsnappen aan de patronen die zo diep geworteld zijn in haar verleden.
Het is belangrijk om te begrijpen dat trauma vaak onzichtbaar is. Het is niet altijd duidelijk waar iemand vandaan komt, welke strijd er van binnen wordt gevoerd, ook al lijkt iemand van buitenaf gelukkig en succesvol. De "perfecte" façade kan de diepe pijn en onzekerheid verbergen die iemand met zich meedraagt.
Voor Nina, en vele anderen die slachtoffer zijn geweest van narcistisch misbruik, is het proces van genezing een lange en uitdagende reis. Het is een reis waarin ze, ondanks haar sterke wil en intellect, haar oude trauma’s niet zomaar kan loslaten. Het is een reis waarin ze haar eigenwaarde en grenzen steeds opnieuw moet ontdekken. Het is een reis waarin ze moet leren dat haar veiligheid niet langer afhankelijk is van haar vermogen om te pleasen of om anderen te overtuigen van haar waarde.
De kracht van genezing
Toch is er hoop. Nina heeft geleerd om voor zichzelf te zorgen en haar grenzen te respecteren. Ze heeft de kracht gevonden om haar verleden te aanvaarden en het los te laten, stap voor stap. Hoewel de schade van narcistisch misbruik niet eenvoudig te herstellen is, heeft Nina zich hersteld en zichzelf opnieuw uitgevonden. Ze heeft haar vrijheid teruggevonden, niet door de verwachtingen van anderen te volgen, maar door haar eigen pad te kiezen.
Het verhaal van Nina is geen uitzondering. Het is een herinnering aan de kracht van genezing, maar ook aan de diepe, verborgen schade die narcistisch misbruik kan veroorzaken. Wat we zien is niet altijd de werkelijkheid. Onder de glimlach, de energie en de uitstraling kan een onzichtbaar trauma schuilen. Maar met de juiste ondersteuning, bewustzijn en tijd kunnen we de sluier oplichten en de kracht vinden om werkelijk te genezen.
